بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی و نخبگان علمی!!!

به نام خدا
در شرایطی که خبر دردناک خودسوزی جوانی به جهت بیکاری شنیده می شود و از سوی دیگر ناشی از سیاست های رها نمودن ظرفیت ورودی تحصیلات تکمیلی شاهد حضور خارج از ظرفیت دانشجویان در دانشگاه ها، بدون در نظر گرفتن آینده شغلی جوانان هستیم، ناگهان در حالیکه بخش بزرگی از نخبگان و دانش آموختگان دانشگاه های کشور بیکار رها شده اند، مجددا سخنان شبهه انگیز معاون علمی و رئیس بنیاد نخبگان مبنی بر بازگشت ۲۶۰۰ نخبه به کشور در ۵ سال گذشته را می شنویم.
در این وضعیت پیچیده عدم اشتغال بخش بزرگی از دانش آموختگان کارشناسی ارشد و دکتری، اینکه تمام توان و ذهنیت مجموعه به ظاهر پشتیبان نخبگی کشور، فقط در پی بازگشت ایرانیان خارج از کشور است، جای شک و شبهه دارد؟
چرا آماری پیرامون حمایت از نخبگان داخلی ارائه نمی کنید؟
اینکه بهترین جوانان و نخبگان کشور را رها تا اجبار به ترک کشور گردند و سپس تمام ظرفیت مجموعه تحت امر برای بازگشت همان نخبگان گذاشته شود، صحیح است؟
بیان عدم مسئولیت دانشگاه در مسئله بیکاری آیا سبب رفع مسئولیت افرادی که با تصمیمات نادرست مسبب افزایش ظرفیت دوره های تحصیلات تکمیلی در کشور بدون توجه به نیاز کشور شده اند، می شود؟
رهاسازی فضای علمی کشور و بروز تخلفات وسیع در بحث پایان نامه نویسی و رساله نویسی توسط افراد در قبال پرداخت مالی تا کجا ادامه خواهد داشت؟
نشستن اشخاصی با حداقل توان علمی و پژوهشی بر روی کرسی های کارشناسی ارشد و دکتری به واقع جز ضرر و نابودی علمی آینده ما، چه نتیجه ای خواهد داشت؟
افتخار بازگشت دانش آموخته دانشگاه های غربی چه منفعتی برای شما دارد که اینچنین پایکوبی می کنید؟! اما برای نخبه متعهد دانش آموخته داخل کشور هیچ ارزشی قائل نیستید؟
چرا تحصیل در خارج را الگوی برتر و دانشگاه داخلی را بی ارزش و فاقد علم جلوه می دهید؟ مگر شما استاد همین دانشگاه نیستید؟ وقتی دانش کافی ندارید، چرا دانشجو می پذیرید و سپس وی را ضعیف و ناتوان جلوه می دهید؟
چرا برای استخدام نخبگان ظرفیتی تعیین نمی گردد؟ اینکه بنیاد نخبگان جوایز جذب در موسسه های علمی و دستگاه های اجرایی را بدون هیچ پشتوانه ای ارائه و فقط نخبه را امیدوار و خانه نشین نماید صحیح است؟
دفاتر متعدد بنیاد در کشور و جوایزی که مکرراً تبلیغ می گردد برای جوان نخبه داخلی چه نتیجه ای داشته است؟
در پایان تا کجا و چه زمانی تمام افتخار و آرزوی مسئول و کارگزار ما، بازگشت دانش آموختگان از دانشگاههای خارج ایران است؟ برای نخبگان و دانش آموختگان داخل کشور برنامه و آینده نگری شما چیست؟

دکتر صمدی

#بیکاری_نخبگان #بیکاری_دانشگاهیان

ظرفیت کنکور تحصیلات تکمیلی!!!

به نام ایزد پاک
در یک دهه اخیر با تصمیمات بدون پشتوانه علمی، متاسفانه شاهد افزایش ناگهانی ظرفیت پذیرش مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در کلیه دانشگاه های کشور بودیم.
برای منافع کوتاه مدت دانشگاه و یا رفع هزینه های جاری و با موافقت با هر درخواست، با افزایش بی دلیل ظرفیت ورودی دانشجو، چنین سونامی شوک آوری را به دانشگاه های بدون امکانات و هیات علمی کافی وارد؛ و از آن سو بهترین جوانان کشور را در سراب تحصیلات تکمیلی بدون پیش بینی آینده کاری رها نمودیم.
به واقع چرا مجموعه تصمیم گیری در وزارت علوم جلوی ادامه این ضرر بدون جبران را نمی گیرد؟ خروجی بی ملاحظه مقاطع ارشد و دکتری بدون وجود شرایط استخدامی تا چه زمانی ادامه دارد؟ چرا بایستی بسیاری از افراد ناتوان به دلیل ظرفیت های بدون ملاحظه وارد مقطع دکتری گردند که حتی توان علمی حداقلی را ندارند؟ تا کجا استادان ما با توجیه رفع مشکل، هم برای دانشجوی دکتری آنالیز تهیه می کنند و هم مقاله و حتی تز او را تکمیل می کنند؟ از سوی دیگر تا چه زمانی هیات علمی ما ناشی از قوانین مقاله پرور، به دانشجو صرفا به عنوان موتور تولید مقاله می نگرد؟ اجبار به خرید کتاب استاد، اجبار به گذاشتن نام استاد در ابتدای نویسندگان، اجبار به همکاری های ناخواسته تا کجا ادامه دارد؟
وظیفه سیستم علمی و دانشگاهی ما صرفا ورودی ارشد و دکتری و خروجی بدون توان علمی نیست! در کدامین سیستم علمی دانشجوی ضعیف به سهولت و با کمک استاد راهنما دفاع می کند؟ در کدام کشور دنیا به سهولت ما، دانشجو با پرداخت مالی امکان خرید مقاله و تز دارد؟ فروش مدارک ارشد و خصوصا دکتری تا کجا ادامه خواهد داشت؟
امروز که دانش آموختگان نگران ارشد و دکتری و دانشجویان پر شوق دیروز را می بینیم، از خود بپرسیم این ظرفیت اشتباه در مقاطع تحصیلات تکمیلی در آینده چه با امید و آینده کشور و جوانان ما خواهد نمود؟!
بایستی ظرفیت کارشناسی ارشد و خصوصا دکتری را کاهشی و حتی در برخی رشته ها و گرایش های بحرانی به صفر برسانیم تا در سالهای آینده این سونامی غم بار، سیستم علمی و جامعه جوانان و فرهیختگان را بیشتر از این دچار آسیب ننماید.

دکتر صمدی

#کنکور #دکتر_صمدی #دکتری #کارشناسی_ارشد #دانشگاه

نگاهی به جامعه علمی و دانشگاهی ایران

به نام خدا
امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند که تشکر و ستایش را به اندازه‌ای انجام دهید که منجر به بدآموزی، فریب و وسوسه طرف مقابل نشود و از طرف دیگر انتقاد را نیز با بیان منطقی و سازنده مطرح کنید.
در طول بیش از دو دهه حضور در محیط دانشگاهی بعنوان طالب علم، فراز و فرودهای بسیاری را در جامعه علمی شاهد بوده ام. اگر چه تقدیر و پاسداشت پیشکسوتان، فرهیختگان، نخبگان و مشاهیر سرلوحه امور و مورد تأکید همیشگی اینجانب بوده است، اما توجه به نقاط ضعف در مجموعه علمی کشور و روشنگری، پیرامون ضعف ها را بالاتر دانسته ام.
امیرالمومنین (ع) در نامه ۵۳ همچنین به مالک سفارش فرمودند که تو نباید دنبال کارگزاران متملق و چاپلوس باشی، بلکه باید دنبال فردی باشی که حقایق را با زبان کارشناسی و علمی و پیش‌بینی اوضاع و چگونگی وضع جامعه برایت بازگو کند.
در سالهای اخیر با گسترش ناموزون ظرفیت تحصیلات تکمیلی! تأسیس به ظاهر دانشگاه در هر مکان و با هر امکاناتی! استفاده از استادان به صورت حق التدریس بدون بررسی کامل صلاحیت علمی و اخلاقی! جذب رابطه ای هیات علمی بدون اثبات توان علمی و یا تایید وجاهت اخلاقی از طریق مصاحبه های صوری، کنترل نشده و ناعادلانه، کتمان مدارک، تقدم رابطه آلوده بر قوانین جذب، نگرانی کادر ناکارآمد از جذب محققین کارآمد، و ...! کاهش بار علمی دانشجویان و دانش آموختگان و به واقع انجام امور دانشجوی تحصیلات تکمیلی ما توسط استاد راهنما و مشاور! انتشار پایان نامه ها و رساله هایی که بعضاً خارج از اخلاق حرفه ای و علمی و متاثر از عدم نظارت استاد، توسط افراد سودجو با دریافت هزینه و یا نشر به صورت کپی غیر اخلاقی تحقیق سایر محققین چاپ شده است! سواستفاده استاد به جهت نگارش کتاب، مقاله و تحقیق پژوهشی از دانشجو و عدم شرکت در نگارش آن! فروش کتاب به صورت اجباری به دانشجو! عدم ایجاد اعتماد به مجموعه علمی کشور در دانشجو به دلیل عدم توانایی استاد و انداختن تقصیر به گردن دانشجو و یا سیستم علمی کشور! عدم پالایش دقیق علمی و اخلاقی دانشگاهیان در سالهای متمادی خدمت و ادامه حضور اشخاص ضعیف علمی به دلیل نبود قوانین مدون جهت نظارت و اصلاح سیستم! بی توجهی به نخبگان علمی و انداختن تقصیر به گردن سایر ارگان ها و تنها اظهار تأسف!؛ و مشکلات و مسائل متعدد دیگر که اساتید محترم، دانشجویان و دانش آموختگان گرانقدر در دانشگاه های مختلف کشور در سالهای اخیر با اینجانب مطرح و متاسفانه کمتر شنیده و مورد توجه بوده است.

دکتر صمدی

#دانشگاه #دانشجو #استاد #نخبگان #ایران #دکتر_صمدی

اخلاق پژوهشی

به نام ایزد پاک
پژوهش علمی، زنجیره­ ای به هم پیوسته از حلقه­ هایی است که برای استحکام آن ضمن اهمیت حضور همه حلقه ها، هر حلقه بایستی دارای استحکام لازم باشد تا کل زنجیره پژوهش حفظ گردد. اخلاق در هر پژوهش علمی، مانند چتری است که بر این فرایند سایه افکنده و باعث تقویت و ارزشمندی آن می­ گردد.
هدف از گفتگو پیرامون اخلاق پژوهشی، مکلف کردن اساتید و دانشجویان به رعایت شئونات اخلاقی در علم است تا هدف از تحصیل در دانشگاه را صرفا گرفتن مدرک دانشگاهی ندانند.
جهت اهتمام به اخلاق پژوهشی موارد ذیل بایستی مورد توجه قرار گیرد.

وقت‌شناسی: یکی از مواردی که دانشجویان بخصوص دانشجویان تحصیلات تکمیلی بایستی بیاموزند، مدیریت زمان است. بخصوص زمانی که کار پایان نامه یا رساله را آغاز می کنند.

اخلاق علمی : یک محقق باید در حوزه تحقیقاتی خود حرفه ای و دارای اطلاعات کافی در آن زمینه باشد. گاهی برخی از محققین جوان در مقالات خود از تعداد منابع بسیار زیادی استفاده می کنند که ممکن است بسیاری از آنها را مطالعه نکرده باشند.

استناد : یکی از مهم ترین بخش های اخلاق پژوهشی، رعایت استناد مقالات علمی می باشد. محققین و پژوهشگران با استفاده از مقالات و نوشته های علمی دیگران، می توانند مقالات پژوهشی خود را غنی سازند.

رضایت درونی : همانطور در انتخاب های زندگی خود به سراغ علاقمندی هایمان می رویم، در انتخاب موضوع پژوهشی نیز بایستی علاقه خود را نسبت به موضوع انتخابی در نظر بگیریم.

سپاسگزاری : در انجام پژوهش، همیشه کسانی هستند که هم پای شما در پیشبرد اهدافتان به شما یاری می رسانند. استاد راهنما، مشاور، خانواده، دوستان و ...سهم زیادی در موفقیت شما دارند. سپاسگزاری و تقدیر از این افراد یکی از موارد مهم در اخلاق پژوهش است.

 نقد پذیری : یکی از جلوه‌های اخلاق پژوهش، پذیرش نقد است. بسیاری از پژوهشگران در برابر نقد سازنده مقاومت دارند. روحیه نقد پذیری یکی از مهارت‌های اخلاق پژوهش است.

دکتر صمدی

#اخلاق #اخلاق_پژوهش #اخلاق_پژوهشی #پژوهش #پژوهشگر #پژوهش_علمی #وقت_شناسی #اخلاق_علمی #استناد #رضایت_درونی #سپاسگزاری #نقد_پذیری

حسادت

به نام خدا
نگاه به صفحات اجتماعی همراه با ابراز نگرانی دلسوزان جامعه و توجه به رفتارهای حسادت گونه برخی اشخاص نسبت به توفیق و درخشش سایرین، متاسفانه رفتار بیمار گونه ای را نمایش می دهد که بسیاری از ما شاهد آن هستیم. زمانی که تحمل درخشش و توفیق دیگران را نداریم و از هر راهی برای آسیب به افراد موفق جامعه و سرپوش نهادن بر روی حقارت درونی بهره می بریم، به واقع چه اتفاقی افتاده است و اگر این شکنجه و درد درونی بازبینی و واشکافی نگردد چه نتیجه ای در جامعه خواهد داشت؟
هیچ چیز به اندازه احساس حقارت و عدم اعتماد به نفس مانع موفقیت نمی شود. متاسفانه بیشتر این احساس حقارت یا عدم اعتماد به نفس از گفته های دیگران، و اهمیت دادن غیر ضروری به آن ناشی می شود.
این احساس حقارت نسبت به تحصیلات عالی افراد، شهرت فرد، توانایی و قدرت فردی و اجتماعی و ... در واقع پرورش احساس عدم اعتماد به نفس است. اما شما می توانید انتخاب کنید که چه احساسی پیدا کنید!
یک وجه اشتراک بین همه این افراد وجود دارد. همه این افرادی که قصد تحقیر دیگران را دارند، خودشان فاقد اعتماد به نفس، تنها و ناتوان هستند و این رفتار آنها نوعی مکانیزم دفاعی علیه این احساسات ناخوشایند خودشان است. آنها نمی خواهند مردم ضعف آنها را ببینند بنابراین برای دیگران نقص تراشی می کنند. این موضوع بسیار غم انگیز است و شما باید برای این افراد متاسف باشید. از نگاه دیگر، توهین، رشته ای از کلمات است و کلمات به تنهایی نمی توانند تاثیری بگذارند. شما می توانید انتخاب کنید که هیچ معنایی به کلمات نادرست ندهید. افراد برنده و با اعتماد به نفس، به جای پایین کشیدن دیگران آنها را بالا می برند.
همانگونه که بارها با دانشجویان خوبم سخن گفتم، انشالله همیشه به توانایی خود ایمان و اعتماد داشته باشید و در کنار آن هیچگاه مانند افراد ناتوان برای پیشرفت و موفقیت در جامعه به شخصیت دیگران بی احترامی نکرده و برای توفیق ظاهری خود، مسیر افراد ضعیف و فاقد اعتماد به نفس را در پیش نگیرید.
امیدوارم همه ما با توکل بر خداوند در مسیر درست حرکت کنیم و زندگی ما مصداق انسانیت و اخلاق باشد و از مشاهده توفیق و درخشش تک تک افراد احساس شادی کنیم.
سلامت و موید باشید
دکتر صمدی

#دکتر_رامین_صمدی #دکتر_صمدی